มีคนบอกผมเป็นร้อยเป็นพันครั้งว่าสิ่งที่ผมทำมันบ้า… เป็นไปไม่ได้… เจ๊งแน่ๆ…
ดีที่ผมไม่ได้ยิน
ไม่ใช่หูผมไม่ดีนะ แต่ผมเลือกที่จะ “หูหนวก”
คนชอบถามผมว่าเคล็ดลับความสำเร็จของผมคืออะไร ผมก็จะตอบแบบกำปั้นทุบดินว่า “ก็แค่ลงมือทำ” ทำก่อนคนอื่น ทำมากกว่าคนอื่น
แต่ลึกลงไปกว่านั้น ก่อนที่เราจะลงมือทำอะไรสักอย่างได้… เราต้องรอดจาก “เสียง” รอบข้างให้ได้ก่อน
เสียงยังไงละ???
เสียงที่บอกว่า “ทำงานออฟฟิศ ไม่รวยหรอก หาเงินให้คนอื่น”
เสียงที่บอกว่า “ทำ Internet Marketing ไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องหลอกลวง”
เสียงที่บอกว่า “มึงมันโง่ มีรายได้ดีๆ ไม่ชอบ” ตอนที่ผมขายร้านเกม”
เสียงที่บอกว่า “มึงไม่สามารถทำลอตเตอรี่ออนไลน์ได้หรอก มันเพ้อเจ้อ”
ถ้าผมฟังทุกเสียง วันนี้ผมอาจจะยังเป็น “ไอ้ขี้ในป่า” ที่โดนครูบูลลี่วันนั้นอยู่ก็ได้
ผมเลยเลือกที่จะเป็น “กบหูหนวก”
กบตัวที่มันปีนเสาสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ท่ามกลางเสียงตะโกนของกบตัวอื่นว่า “มันยากเกินไป ไม่มีใครทำได้หรอก” สุดท้ายมันปีนถึงยอดได้ยังไงรู้ไหม…
เพราะมันหูหนวก มันไม่ได้ยินคำพูดบ้าๆ พวกนั้น
แต่การหูหนวกของผม มันมีเงื่อนไขนะ…
ผมจะหูหนวกใส่คำพูดของคนที่ไม่เคยลงมือทำ คนที่วิจารณ์อยู่ข้างสนาม
แต่ผมจะเปิดใจฟังเสียงของ “คนข้างกาย” ที่พร้อมจะ “จำนำทองจนหมดบ้าน” และ “ทุบกระปุกหมูลูกชาย” เพื่อสนับสนุนความฝันบ้าๆ ของผม
นี่คือเสียงที่ผมฟังและเป็นพลังให้ผมลุกขึ้นสู้ทุกครั้งที่ล้ม
พอผมเลือกที่จะหูหนวกกับเสียงลบๆ ได้แล้ว ขั้นต่อไปคือ “การเลือกทางเดิน”
คนส่วนใหญ่ชอบทางง่าย ผมก็เคยเกือบไปทางนั้น ตอนยุคที่คนทำ SEM ยิงแอดเข้า Amazon ฟันเงินกันเป็นร้อยล้าน มันง่าย แต่มัน “ฉาบฉวย ไม่แน่นอน ชีวิตแขวนบนเส้นด้าย”
ผมเลือกทางที่ยากกว่า คือทำ SEO สายคุณภาพ เขียนบทความ ปั้นเว็บอยู่ 7 เดือนไม่เห็นผล แต่มันคือการสร้าง “รากฐาน” เหมือนที่คุณต้องเรียนรู้การเป็น “ขี้ข้า” ก่อนถึงจะเป็นนายคนได้
ผมไม่ได้ฉลาดกว่าใคร ผมแค่ “ซ้ำซาก” ทำมันอยู่อย่างนั้นวันละ 20 ชั่วโมง จนเข้าใจแก่นของมันว่าการตลาดที่แท้จริงคือ “การหาความต้องการของลูกค้า”
และเมื่อคุณเข้าใจแก่นแล้ว… ทุกอย่างมันก็ง่าย
ผมตั้งเป้าหมายว่าจะขับ Ferrari ตอนที่รายได้ยังแค่เดือนละ 3-5 หมื่น คนก็หัวเราะ แต่กบตัวนี้มันหูหนวก
สองปีครึ่งต่อมา ผมซื้อ Ferrari ด้วยเงินสด!!!
วันนี้ผมก็ยังเป็นกบตัวเดิม กบที่กำลังปีนเสาต้นที่สูงกว่าเดิม ใหญ่กว่าเดิม ที่ชื่อว่า “ลอตเตอรี่พลัส” มีคนบอกว่าผมทำผิดกฎหมาย มีคนบอกว่าผมเป็นไปไม่ได้ มีคนบอกว่าผมจะเจ๊ง…
ผมก็ยังหูหนวกเหมือนเดิม
ผมไม่ได้บอกว่าชีวิตผมดีเลิศประเสริฐศรี ผมล้ม ผมเจ็บ ผมเคยหมดตัว ผมเคยเป็นหนี้พันกว่าล้าน
ผมเคยทุกข์แบบคนจน และตอนนี้ก็ทุกข์แบบคนทำธุรกิจ
แต่ทุกครั้งที่ผมล้ม ผมจะอุดหูตัวเองจากเสียงสาปแช่ง แล้วฟังเสียงคนข้างกาย และทีมงานที่บอกให้ลุกขึ้น จากนั้นก็มองไปที่ “เป้าหมาย” ที่ตั้งไว้ แล้วปีนต่อ
สรุปเคล็ดลับฉบับ “กบหูหนวก” ของผม:
1. ตั้งเป้าหมายให้ชัดและยิ่งใหญ่: ใหญ่พอที่จะทำให้คุณมีแรงตื่นขึ้นมาสู้ทุกวัน
2. “หูหนวก” ใส่คำดูถูก: ชีวิตมีค่ามากกว่าจะมานั่งสนใจคำพูดบ้าๆ ของคนที่ไม่ได้มาออกค่าใช้จ่ายให้คุณ
3. ฟังเสียงคนข้างกาย และทีมงานที่เชื่อมั่นในตัวคุณ: กำลังใจจากคนกลุ่มนี้มีค่ามากกว่าทอง
4. เลือกทางที่ยากแต่ยั่งยืน: เพราะคนส่วนใหญ่ไม่เลือกทางนี้ การแข่งขันจึงน้อย และผลลัพธ์มันหอมหวานเสมอ
5. ลงมือทำซ้ำๆ จนกว่าจะเชี่ยวชาญ: ไม่ต้องเก่งแต่เกิด แค่ทำมากกว่าคนอื่นและไม่ยอมแพ้
6. อย่าปล่อยให้ความสำเร็จทำให้ขี้เกียจ: เมื่อสำเร็จแล้ว รีบวางระบบ อย่าสร้างโอกาสให้คนอื่นทำชั่วเพราะความหละหลวมของเรา
สุดท้ายนี้ ถ้ามีคนบอกว่าคุณทำไม่ได้… มันเป็นปัญหาของเขา ไม่ใช่ปัญหาของคุณ
คำถามที่สำคัญกว่าคือ…
แล้วตัวคุณเองล่ะ เชื่อว่าตัวเองทำได้หรือเปล่า?
ขอให้คุณหูหนวกนะครับ
นอท พันธ์ธวัช นาควิสุทธิ์