มันเป็นยังไง ตามมาผมจะเล่าให้ฟัง
ขอบอกว่าข้ออ้างทั้งนั้น ที่โพสมานั่นผมทำผมเป็นมาหมดแล้ว กรรมกรก็เคยเป็น
??? คำถามคือทำไมผมรวย ผมตอบให้เลย
1. ผมไม่เคยโทษคนอื่นเวลาทำผิด อันนี้โทษรัฐ
2. ผมไม่เคยมีข้ออ้าง อันนี้อ้างว่าจน ขาดโอกาส
3. ผมไม่เคยปฏิเสธความจริงว่าผมจน ผมไม่มีความรู้ และความจริงที่ว่าเราอยู่ในประเทศที่คุณจะทำงานหนักและรอโอกาสอย่างเดียวไม่ได้ คุณต้องทำงานหนัก หาความรู้ ลงทุน หาคอนเนคชั่น หาโอกาสไปพร้อมกันด้วย
ผมทำงานเท่ากันกับในโพส รายได้เท่ากัน คุณภาพชีวิตย่ำแย่พอกัน เช่าห้อง 3×3 เมตรอยู่กัน 8 คน แถวปัฐถวิกรณ์ แต่ทุกเวลา เช่นนั่งรถเมล์ เข้าห้องน้ำ เลิกงาน กินข้าว ผมอ่านหนังสืออย่างบ้าคลั่ง เมื่อก่อนไม่มีความรู้ฟรีนะครับ ผมเคยหาเงินได้วันละ 300 บาท แต่ซื้อหนังสือ 250 บาทมาอ่านทุกวันอยู่เดือนนึง
มันไม่มีทางลัดหรอกครับ คนอื่นเค้าใช้เวลา 10 ชั่วโมงทำงาน เดินทาง ที่เหลือพักผ่อน ผมใช้เวลา 20 ชั่วโมง พักผ่อนแค่ 4 สิ่งที่ผมไม่เหมือนคสอื่นคือผมรับความจริง ผมลงทุนกับความรู้ เอาความลำบาก เอาแรงเข้าแลก
อย่ามาบอกว่า ถ้ารัฐบาลดีกว่านี้ ผมจะลำบากน้อยกว่านี้และรวยกว่านี้ คำพูดที่กล่าวมาแม่งเป็นคำพูดของคนมักง่าย ขี้เกียจเอาง่ายเข้าว่า โทษคนอื่น มีข้ออ้าง ปฏิเสธความจริง เพราะแม่งไม่มีประโยชน์ที่จะไปคร่ำครวญถึงเรื่องเหี้ยๆ ที่เราแก้ไขไม่ได้ด้วยตัวเอง
ยอมรับความจริง แล้วสู้กับมันครับ ถ้าผมรวยได้ ใครก็รวยได้ครับ เรามีเวลาเท่ากัน สิ่งที่พวกคุณได้เปรียบผมคือ เดี๋ยวนี้ความรู้มันถูก มันหาง่ายทางอินเตอร์เน็ตครับ
จำไว้ครับ อย่าโทษคนอื่น อย่ามีข้ออ้าง อย่าปฏิเสธความจริง แล้วลุกไปทำงานครับ